Pokonać mentalne bariery

O tym, jak tarnowskie szkoły są przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych mówiła Bogumiła Porębska, pełnomocnik prezydenta ds. oświaty. – Edukacja traktuje wszystkich w sposób jednakowy, natomiast pewne ograniczenia zmuszają nauczycieli do stosowanie odpowiednich metod. W Tarnowie są nie tylko szkoły czy oddziały integracyjne, ale staramy się też, aby wszędzie wprowadzać tak zwaną integrację włączającą – podkreślałatłumacząc, żepolega ona na zniesieniu wszelkich barier mentalnych, edukacyjnych, organizacyjnych czy architektonicznych, które uniemożliwiają bądź utrudniają uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi funkcjonowanie w szkole. -  Najlepszym przykładem takich działań jest nauka w przedszkolu, gdzie mamy dzieci z różnymi formami niepełnosprawności.  Maluchy od początku traktują swoich kolegów z pewnymi ograniczeniami, jak równych sobie– zaznaczyła Bogumiła Porębska.

- Pamiętajmy, że poza barierami architektonicznymi są bariery mentalne i to właśnie na nie trzeba położyć duży nacisk – mówiła z kolei Dorota Krakowska, zastępca prezydenta Tarnowa ds. polityki społecznej.  O zakresie wiedzy i świadomości rodziców dzieci niepełnosprawnych mówiła dr Magdalena Gromadzka – Wójtowicz, ordynator oddziału Rehabilitacji Ogólnoustrojowej w Specjalistycznym Szpitalu im. E. Szczeklika w Tarnowie. – Rodzice muszą być wyedukowani i na przestrzeni lat to się bardzo poprawia. To my, jako lekarze uczymy się od naszych pacjentów i ich rodziców. Wynika to między innymi z tego, że dostęp do informacji jest dużo większy – podkreślała. Prelegentka zaznaczyła znaczenie przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu. –  Obecnie mówiąc o niepełnosprawności mówimy o pojęciu wykluczenia. Wyobcowanie z powodu niepełnosprawności intelektualnej i zepchnięcie na margines życia społecznego jest bardzo dużym problemem. – podkreślała dr Wójtowicz.

O problemach przeciętnego mieszkańca, którego członek rodziny jest osobą niepełnosprawną opowiadała Maria Kanior, prezes Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku, a prywatnie babcia niepełnosprawnego Ignasia. – Obecność dzieci niepełnosprawnych w szkołach i przedszkolach to jest wielka szansa dla wszystkich. Nigdzie nie można nauczyć się zrozumienia inności, poszanowania słabości, potrzeby wsparcia, akceptowania pewnych dysfunkcji u innych oraz sztuki szukania kompromisu jak właśnie w szkołach i przedszkolach integracyjnych. Niepełnosprawni potrzebują akceptacji i stworzenia takich warunków, żeby mogli się normalnie realizować- podsumowała. Z kolei o trudnościach niepełnosprawnych studentów, uczących się w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie oraz o uwrażliwianiu studentów na osoby niepełnosprawne mówiła Jadwiga Laska, rektor PWSZ w Tarnowie. – Obserwując studentów mogę powiedzieć z pełną odpowiedzialnością, że nasi wolontariusze to młodzi ludzie z prawdziwym powołaniem – podkreślała.

 (ah)